W mieszkaniu w Oslo zostaje znaleziony martwy mężczyzna. Podczas przeszukania jego domu okazuje się, że był on posiadaczem specyficznej kolekcji… W jego zamrażarce znaleziono części ciała wielu osób, w tym czaszkę Summy, zmarłej żony Joona Linny.
Kilka dni później z Komisarzem kontaktuje się niemiecka policja, która prosi go o pomoc w sprawie morderstwa pod Rostockiem. Okazuje się, że ostatnim kontaktem ofiary, był telefon do Joony. Policjant zaczyna dostrzegać wzór, którego nie może zignorować.
Niektórzy zmartwychwstanie nazwali by cudem, inni koszmarem. Mistrz thrillerów, Lars Kepler, powraca z siódmą odsłoną serii Joona Linna.
źródło opisu: własne, http://larskepler.com/
źródło okładki: https://publicat.pl/
„Ah shit, here we go again”. Słowa tego popularnego mema krążyły mi po głowie czytając siódmą część szwedzkiego kryminału autorstwa Larsa Keplera. Nie będzie dużym spoilerem jeżeli napiszę, że Jurek Walter powrócił i pragnie zemsty na Joonie Linnie, Sadze Bauer oraz ich najbliższych.
Po znalezieniu podobieństw między nierozwiązanymi morderstwami w różnych zakątkach Europy, Joona Linna jest przekonany, że jego największy wróg powrócił i próbuje przekazać mu ukrytą wiadomość. Wiedząc jak niebezpieczny jest to przeciwnik, postanawia ukryć się poza Szwecją. W tym czasie nikt komisarzowi ze Sztokholmu nie chce uwierzyć. W końcu Saga Bauer, w “Stalkerze“, kilkukrotnie postrzeliła Jurka, a jego ciało miało spłynąć z nurtem rzeki do morza. Dowodem na to miała być znaleziona jego ręka na jednej z wysp. Więc jak Jurek mógł ożyć? Joona Linna wie, że w tym przypadku nie może ryzykować i chce ukryć swoich najbliższych – córkę Lumi i partnerkę Valerię. Ta druga jednak nie zgadza się z nim opuścić Szwecji, nie chce porzucić swojego życia, które dopiero co zaczęło się stabilizować.
Zawsze byłem wielkim fanem serii z Jooną. Ale ta część mnie mocno rozczarowała. Oczekiwałem, że dostaniemy coś nowego, świeżego, tym czasem otrzymujemy historię, którą już czytaliśmy. Lars Kepler doskonale czuje się w opisywaniu wartkiej akcji, budowaniu napięcia. Widać, że z każdą kolejną częścią jego język, kunszt literacki jest naprawdę coraz lepszy. Tym bardziej szkoda, że postanowił go wykorzystać w taki sposób. Książka co prawda trzyma w napięciu, akcja jest wartka dzięki charakterystycznym, krótkim rozdziałom ale co z tego skoro logicznie cała historia po prostu leży. Jest do bólu przewidywalna. Pojawią się bohaterowie, którzy od samego początku wiemy po co w historii zostali umieszczeni. W dodatku nieuchwytność Jurka Waltera… Starszego, potwornie okaleczonego mężczyzny, który potrafi stworzyć siatkę zabójców rozsianych po całej Europie i przekonać ich aby zabijali dla niego, a następnie gdy już mu nie będą potrzebni to usunięcia ich (to niewielki spoiler, bo całe to zdarzenie ma miejsce na samym początku książki).
„Łazarz” to thriller, który szybko się czyta, jeżeli jednak chcemy czerpać z tego czytania przyjemność musimy zacisnąć zęby i przymknąć oko na schematy wykorzystane w tej powieści oraz brak logiki, który występuje nader często.
Jak udało się Jurkowi przeżyć? – Pomimo nie odnalezienia ciała Jurka Waltera, wszyscy byli przekonani, że mężczyzna nie żyje. Saga Bauer w czwartej części, “Piaskun“, kilkakrotnie postrzeliła go, a jego ciało spłynęło w dół rwącej rzeki. Okazało się jednak, że mężczyzna przeżył. Jurka odnalazła Cornelia – pielęgniarka przebywająca na emeryturze. Jego ciało zatrzymało się na żwirowej mieliźnie. Kobieta zabrała je na pakę samochodu i dopiero tam zorientował się, że mężczyzna żyje. Mimo wyziębienia i poważnych ran postrzałowych w jakiś sposób udało mu się ją przekonać, żeby nie zawoziła go do szpitala. Jurek gdy tylko dowiedział się, że kobieta jest pielęgniarką, poprosił ją aby wszystkie niezbędne operacje wykonała sama w domowych warunkach. Cornelia zgodziła się. Stary sprzęt medyczny, niezbędny do operacji, zabrała ze szpitalnego magazynu. Podczas jednej z operacji konieczna była amputacja ręki. Ręki, którą w przeszłości na wyspie znalazła Saga sądząc, że jest to dowód, że Jurek nie żyje.
Kim jest Bóbr? – To postawny mężczyzna mający około dwóch metrów wzrostu. Jest pomocnikiem Jurka Waltera, przez którego został wybrany. Pomaga mu w dokonywaniu zbrodni i złapaniu Joony Linny.
Jak Jurek dowiedział się o kryjówce Joony w Holandii? – Przez błąd Sagi Bauer udało się Jurkowi zdobyć numer telefonu do Patrika, partnera Rinusa, u którego ukrywał się Joona wraz z córką. W ten sposób Walter skontaktował się z Patrikiem, a ten został zmuszony do ujawnienia kryjówki.
Kim są ofiary znajdowane w różnych zakątkach Europy? – Znalezione ofiary to ludzie, którzy z własnej woli chcieli zostać pomocnikami Jurka Waltera. Jednak nie przeszli do dalszego „etapu” dlatego zostali zamordowani. Ofiary te to osoby z kryminalną przeszłością, często na tle seksualnym, dlatego policja niechętnie wszczyna śledztwa w ich sprawie.
Do czego nawiązuje tytuł książki? – Łazarz to postać z Nowego Testamentu, która została wskrzeszona przez Jezusa. To nawiązanie do Jurka Waltera, który jak się wydawało został kilka lat wcześniej zabity przez Sagę Bauer.
Jakie jest zakończenie „Łazarza”? – Joonie Linnie udaje się powstrzymać Jurka Waltera. Do ostatecznego pojedynku między nimi dochodzi w Holandii, na dachu jednego z hoteli. To tam Joona kilkakrotnie go rani jednak mężczyźnie udaje się przeżyć. Gdy w pistolecie kończy się amunicja, zawiesza pętle na jego szyi i go wiesza. Jurek Walter ginie, a córka Lumi zostaje uratowana.
Po uwolnieniu Pelleriny oraz Valerii, obie przebywają w szpitalu. Partnerka Joony jest w stosunkowo dobrej kondycji jednak będzie musiała spędzić najbliższe dni na hospitalizacji. I właśnie w szpitalu dochodzi do sytuacji, gdzie Bóbr przedostaje się do jej pokoju z zamiarem zamordowania. Nie robi tego ponieważ usłyszał rozmowę kobiety z Jooną, który informuje, że Jurek Walter nie żyje.
Natomiast siostra Sagi jest w stanie krytycznym, jej serce ciągle zbyt silnie bije. Lekarze postanawiają przeprowadzić operacje, która jest jedynym wyjściem aby uratować dziewczynkę. Niestety podczas operacji Pellerina umiera. Jurek odebrał Sadze wszystkich, których kochała, zmusił ją do zabicia własnego ojca, doprowadził do wycieńczenia siostry oraz zasugerował, że to Saga jest odpowiedzialna za śmierć swojej matki. Policjantka targa się na swoje życie podcinając sobie żyły w toalecie szpitala. Nie wiemy czy przeżyła.
Bóbr po śmierci Jurka usunął wszystko co go z nim łączyło. Spalił komputery oraz telefony, wyrzucił materiały i zdjęcia. Postanowił żyć na nowo zakładając własną firmę. Odciął się od przeszłości ale chęć zemsty na Joonie Linnie w nim pozostała.
Joona Linna – Komisarz Krajowej Policji Kryminalnej, mogący pochwalić się wysoką skutecznością swoich działań. Jego często niekonwencjonalne metody chwytania morderców, nie przysparzają mu jednak zbyt wielu przyjaciół w policji. W przeszłości został skazany na cztery lata więzienia, wiele osób uważało, że proces ten był niesprawiedliwy. Mimo to nie odwołał się od wyroku świadomie ryzykując kiedy próbował uratować przyjaciela. Kilka miesięcy wcześniej, po odsiedzeniu dwóch lat, jego kara więzienia została zamieniona na pracę społeczną dzielnicowego w jednej ze sztokholmskich dzielnic.
Saga Bauer – Komisarz operacyjny w Säpo, szwedzkiej policji bezpieczeństwa. Po przekroczeniu uprawnień podczas swojego ostatniego zadania w USA, jej szef zmusił ją do wypisywania raportów oraz uczestniczenia w sztywnych spotkaniach na temat owocnej wymiany między Szwecją a Stanami Zjednoczonymi.
Nathan Pollock – Członek Policyjnej Komisji ds. Zabójstw. Pomaga Sadze oraz Joonie wytropić Jurka Waltera.
Jurek Walter – To seryjny zabójca, którego przez wiele lat ścigał Joona Linna. To przez niego musiał ukryć swoją żonę oraz córkę, przez co stracił z nimi kontakt. Jurek Walter to postać, która przewija się na przestrzeni kilku części serii. To skąd się znalazł w Szwecji, dlaczego tak nienawidzi Joony oraz jaki jest motyw jego zbrodni, zostało dokładnie opisane w czwartym tomie “Stalker“.
Bóbr – Barczysty mężczyzna około pięćdziesiątki. Nosi charakterystyczne kolczyki, dwie perełki, które wcześniej należały do jego tragicznie zmarłej siostry. Jest wyjątkowo brutalny.
Pellerina Bauer – Dwunastoletnia, przyrodnia siostra Sagi. Urodziła się z zespołem Downa, oraz tetradą Fallota (choroba serca). Jest samotnie wychowywana przez swego ojca.
Lumi – Córka Joony Linny. Mieszka w Paryżu gdzie studiuje.
Valeria – Partnerka Joony mająca za sobą kryminalna przeszłość.
Rinus Advocaat – Przyjaciel Joony Linny. W przeszłości był jego instruktorem podczas specjalistycznego szkolenia w Holandii. Joona żartuje, że Rinus zawsze był paranoikiem, z tego też powodu stworzył na holenderskiej prowincji schron, który z zewnątrz przypomina ruderę.
Fabian Dissinger – Seryjny gwałciciel, który niedawno został zwolniony z zamkniętego oddziału psychiatrii sądowej w Kolonii. Ofiara morderstwa pod Rostockiem. Jego ostatnim kontaktem był telefon do Joony.