Szumowiny (William Wisting #6) – Jørn Lier Horst

Szumowiny

Początek słonecznego lata. W Stavern morskie fale wyrzucają na brzeg odciętą lewą stopę w sportowym obuwiu. W ciągu kolejnych dni zostają odnalezione następne trzy lewe stopy. William Wisting wraz z ekipą śledczych szybko odkrywa, że makabryczne znaleziska mają związek z zaginionymi przed kilku miesiącami mężczyznami. Jak się okazuje tuż po wojnie mężczyźni ci stanowili grupę pięciu, która w obawie przed napaścią Stalina na Norwegię tropiła komunistów. Jaką tajemnicę skrywali mężczyźni, że musieli przypłacić za nią życie?

W tym samym czasie Line Wisting pracuje nad reportażem do jednej z gazet, podczas którego będzie musiała przesłuchać sześć osób skazanych za morderstwa. Jedną z nich będzie Ken Ronny Hauge, wnuk jednego z członków grupy pięciu.

6 część serii z Williamem Wistingiem autorstwa Jørn Lier Horsta.

źródło opisu: własne
źródło okładki: Materiał wydawcy

Szumowiny – Zakończenie

Kim jest morderca? – Jest nim Ken Ronny Hauge.

Co zapoczątkowało serię zabójstw? – Sprawa swój początek ma w 1991 roku, gdy to Ken Ronny Hauge oraz Daniel Meyer napadli na skarbiec bankowy, z którego ukradli ponad 2 miliony koron. Podczas powrotu ze zrabowanymi pieniądzmi, ich samochód został zatrzymany do rutynowej kontroli. Podczas niej doszła do zabójstwa policjanta, do którego przyznał się Ken Hauge. Mężczyźnie jednak udało się ukryć łup i nikt nigdy nie posądzał go o kradzież. Po wyjściu z więzienia zmarł jego dziadek Christian Hauge, to właśnie wtedy zrodził się w jego głowie plan fikcyjnego podziału majątku po nim. Przy pomocy przyjaciół Christiana z grupy pięciu, chciał on skradzione przed 20 laty pieniądze wprowadzić do obiegu w tajemnicy przed fiskusem i komornikiem. Wszyscy, którzy wiedzieli o tym planie, zostali zamordowani. Wyjątkiem jest śmierć Torkela Lauritzena, który zmarł z przyczyn naturalnych zaraz po dokonaniu przelewu zrabowanych pieniędzy. Jednak Hauge nie chcąc, aby śmierć naprowadziła policję na jego trop, zbezcześcił zwłoki starszego mężczyzny wrzucając je do morza.

Dlaczego Hanne Richter i Camilla Thaulow zostały zamordowane? – Obie kobiety nie miały żadnego związku z grupą pięciu, ani nie pomagały Kenowi Hauge w przelewaniu pieniędzy, jednak posiadały wiedzę, która mogła naprowadzić policję na jego trop. Hanne Richter wiedziała, że w ścianie mieszkania, które wynajmuje, znajdują się zrabowane pieniądze. Powiedziała o tym swojemu psychiatrze jednak on nie potraktował tej informacji poważnie twierdząc, że to kolejna zmyślona historia osoby chorej na schizofrenię. Camila, pielęgniarka ze szpitala, została zamordowana ponieważ wiedziała, że prawa do spadku po Christanie Hauge ma również córka Ottona Sagi.

Dlaczego morze wyrzuca na brzeg jedynie lewe stopy? – Zagadka ta nie jest częścią zbrodniczego planu, lecz konsekwencją popełnionego błędu przez mordercę. Zwłoki zostały umieszczone na dnie morza w taki sposób, że drut zawinięty był właśnie w okół lewej stopy. Prądy morskie szarpały nim, aż z czasem lewe stopy odrywały się od reszty ciała.

Czym jest grupa pięciu? – Grupa do której należeli Carsten Meyer, Christian Hauge, Torkel Lauritzen, Sverre Lund, Otto Saga. Tuż po wojnie, obawiali się, że Stalin napadnie na Norwegię i aktywnie działali w siatce wywiadowczej. Grupa była niejawnie finansowana ze środków budżetu norweskich sił zbrojnych. Ale poza tym, napadali oni na, jak uważali, zdrajców wojennych którzy dorobili się na wojnie szkodząc własnemu państwu. Grupa pięciu została rozwiązana w 1990 roku.

Czy Ken Ronny Hauge rzeczywiście w 1991 roku zabił policjanta? – Pomimo, że mężczyzna odsiedział za zbrodnie 16 lat, to nie jest jasne czy to faktycznie on zabił. Zarówno Wisting jak i jego córka są przekonani, że to nie on jest winny. Również sam Ronny Hauge nie przyznał się do zabójstwa, gdy został zatrzymany w sprawie serii zabójstwa. Możemy jedynie domyślać się, że faktycznym mordercą policjanta był Daniel Meyer.

Szumowiny – Bohaterowie

William Wisting – Komisarz policji z Larviku. Nigdy nie pragnął zostać szefem, widział siebie raczej w roli człowiek, który dba aby wszyscy inni pracownicy robili co do nich należy. Ostatnio czuł się ospały, zmęczony i pozbawiony energii. Miewał zmienne nastroje i byle co wyprowadzało go z równowagi.

Line – Córka Wistinga. Jako dwudziestolatka przeprowadziła się do Oslo i zaczęła studiować wiedzę o mediach, ale już po roku znudziły jej się program zajęć i rozpoczęła pracę jako dziennikarka. W „Szumowinach” ma przeprowadzić wywiad z sześcioma osobami skazanymi za zabójstwo.

Nils Hammer – Oficer śledczy, pracował jako szef sekcji do spraw narkotyków i w jego oczach większość przestępstw w ten czy inny sposób wiązała się z działalnością narkotykową.

Torunn Borg – Była jednym z najzdolniejszych oficerów śledczych w wydziale. Świetna pod względem merytorycznym, skuteczna i zaangażowana.
Espen Mortensen – Technik kryminalistyki.

Audun Vetti – Inspektor policji. Nie potrafił grać zespołowo. Nie był otwarty na inne punkty widzenia ani propozycje i zręcznie unikał podejmowania trudnych decyzji. Często zdradzał dziennikarzom zbyt wiele szczegółów dotyczących śledztwa.

Eskild Anvik – Szef komendy.

Suzanne Bjerke – Urodziła się w Kabulu w 1960 roku. Jej ojciec był dyplomatą i gdy w 1979 roku w Afganistanie wybuchła wojna domowa, pełnił służbę dyplomatyczną w Paryżu. M.in. dzięki niej udało się rozwiązać sprawę z poprzedniej części serii Nocny człowiek. Obecnie spotyka się z Williamem Wistingiem.

Torkel Lauritzen – Wdowiec i dawny szef dawnym szefem działu personalnego w koncernie Treschow-Fritzøe. Dwa lata przed zaginięciem przeszedł ciężki udar.

Otto Saga – Jedna z osób, która zniknęła z domu opieki w Stavern. Był podpułkownikiem w stanie spoczynku i dawnym szefem Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Lotniczych w Stavern. Trzy lata przed zaginięciem rodzina zauważyła pierwsze niepokojące oznaki demencji.

Sverre Lund – pracował w oświacie i zakończył karierę zawodową na stanowisku dyrektora szkoły podstawowej w Stavern. Jego zaginięcie zgłosiła żona, Greta Lund, w poniedziałek 8 września.

Carsten Meyer – Przyjaciel mężczyzn, którzy zaginęli. W przeszłości brał udział w pracach nad nowym rodzajem broni.

Christian Hauge – Dożył osiemdziesięciu lat. Zmarł trzy tygodnie przed zaginięciem pierwszej osoby.

Hanne Richter – Miała trzydzieści cztery lata i pracowała jako przedszkolanka. W ostatnim czasie przebywała na zwolnieniu lekarskim. Zdiagnozowano u niej schizofrenię paranoidalną. Kobieta cierpiała na urojenia , wydawało jej się, że obca organizacja szpiegowska śledzi ją i kontroluje każdy jej krok.

Camilla Thaulow – 58letnia pielęgniarka zatrudniona w domu opieki.

Ken Ronny Hauge – Wg. policji w 1991 roku zastrzelił policjanta. Na żadnym etapie dochodzenia nie przyznał się do popełnienia zbrodni ale też temu nie zaprzeczył. Wyszedł z więzienia po 16 latach, po odbyciu 2/3 kary.

Daniel Meyer – Wnuk Carstena Meyera. Pisze książkę o siatce, która w przeszłości tropiła sympatyków komunistów. Należał do niej m.in. jego dziadek.