Świadek (Joona Linna #3) – Lars Kepler

Ocena:
8.2/10
swiadek - lars kepler - okladka

Dane szczegółowe

  • Autor: Lars Kepler
  • Cykl: Joona Linna
  • Tytuł oryginalny: szw. Eldvittnet
  • Rok wydania w Polsce: 2013
  • Rok wydania w oryginale: 2011
  • Wydawnictwo: Wydawnictwo Czarne
  • Tłumaczenie: Rey-Radlińska Marta
  • Liczba stron: 480
Opis książkiRecenzjaStreszczenieBohaterowie

Świadek

Flora Hanse zajmuje się organizowanie seansów spirytystycznych, podczas których staje się medium. Jedynym celem tych spotkań jest wyciągnięcie pieniędzy od naiwnych słuchaczy szukających kontaktu z bliskimi. Jednak gdy nastoletnia dziewczyna oraz jej opiekunka zostają zamordowana w domu dla trudnej młodzieży, jej wizje stają się niebezpiecznie rzeczywiste. Pierwsza próba kontaktu Flory z policją kończy się niepowodzeniem, dopiero Joona Linna zgadza się ją wysłuchać.

Sprawa wydaje się oczywista dla wszystkich. Zabójcą Mirandy jest jej koleżanka, która tej samej nocy zniknęła z ośrodka. Joona Linna jednak nie wierzy w prostą odpowiedź. Niestety wewnętrzne dochodzenie przeciwko niemu mocno go ogranicza. Mimo to podejmie się poszukiwań młodej dziewczyny i próbuje wyjaśnić śmierć jej koleżanki.

Każdego roku policja wielokrotnie korzysta z pomocy osób podających się za medium oraz spirytystów, gdy tylko ma problem z rozwiązaniem sprawy, która utknęła w martwym punkcie. Dzieje się tak pomimo, że ani razu nie udowodniono, aby taka pomoc przyczyniła się do rozwiązania sprawy. Dlaczego?

“Świadek” to najchętniej kupowana książka kryminalna w Szwecji w 2011 roku.

źródło opisu: własny
źródło okładki: https://czarne.com.pl

Świadek – Recenzja

Z niezbyt dużymi oczekiwaniami podchodziłem do trzeciego thrillera Larsa Keplera. A wszystko przez poprzednią część. Nie żeby była ona wyjątkowo słaba, bo to jednak ciągle dobrze napisana i dobrze czytająca się powieść. Jednak po bardzo dobrym „Hipnotyzerze”, oczekiwałem czegoś więcej niż poprawnie skonstruowanego thrillera z końcówką rodem z Jamesa Bonda. Na szczęście 3 tom z Joona Linną powraca do poziomu, który poznaliśmy w pierwszej części.

Już na początku książki dowiadujemy się, że wydarzenia z “Kontraktu Paganiniego” doprowadziły do wewnętrznego śledztwa w policji, w którym oskarżonym jest właśnie nasz główny bohater. Joonie Linnie grozi zawieszenie przez co będzie mocno ograniczony próbując rozwiązać obecną sprawę. A dotyczy ona podwójnego morderstwa. W ośrodku dla trudnej młodzieży, w środkowej Szwecji, dochodzi do dwóch morderstwa. Jedną z ofiar jest Miranda, nastoletnia dziewczyna przebywająca w tym ośrodku. Drugą natomiast pięćdziesięciosiedmioletnia pielęgniarka. W dodatku szybko okazuje się, że inna dziewczyna z domu dla trudnej młodzieży zniknęła. Piętnastoletnia Vicky Bennet szybko staje się główną podejrzaną. W sprawę zostaje zaangażowany Joona Linna ale tylko w charakterze obserwatora co w teorii oznacza, że nie będzie mógł podejmować żadnych czynności na własną rękę, na szczęście dla śledztwa, tylko w teorii.

Tymczasem Flora Hansen, medium, która organizuje seanse spirytystyczne, zaczyna mieć wizję morderstwa, które do złudzenia przypomina, to które miało miejsce w ośrodku w Birgittagården. Po wielu próbach kontaktu z policją, w końcu udaje jej się skontaktować z Jooną Linna i opowiedzieć mu co widziała. I właśnie to właśnie jeden z ciekawszych elementów tej książki. To jak te dwa wątki, medium i zabójstwa, łączą się. Wcale w nie tak oczywisty sposób jak początkowo się może wydawać, dlatego każdego kto myśli, że to szarlatanka w swoich wizja zobaczyła mordercę i podała policji rozwiązanie na tacy, uspokajam. Na szczęście tak to nie wygląda.

Fani Joony Linny będą bardzo zadowoleni z tej powieści. W końcu otrzymujemy więcej informacji o komisarzu ze Sztokholmu. Zostaje rozwiniętych wiele wątków, które były dosłownie liźnięte w dwóch pierwszych częściach. Dowiadujemy się m.in co sprawiło, że Joona stracił swoją żonę, kim jest tajemnicza kobieta z ostatnich stron drugiej części. Jednocześnie pada wiele nowych pytań, na które będziemy musieli szukać odpowiedzi w kolejnych tomach serii.

“Świadek” to moja trzecia książkę z serii z Jooną i póki co zdecydowanie najlepsza. Mogę ją polecić zarówno tym, którzy znają poprzednie dwa tomy, jak i tym, którzy dopiero rozpoczną czytanie od tej części.

Świadek – Zakończenie

Kto jest odpowiedzialny za zabójstwa w ośrodku? – Zabójcą Mirandy oraz Elisabet jest kurator socjalny Daniel Grim.

Co było jego motywem? – Daniel zabił Mirandę ponieważ myślał, że ta jest z nim w ciąży, co jak się okazało było nieprawdą, a pozytywny wynik testu ciążowego wynikał z choroby dziewczyny. Elisabeth prawdopodobnie zginęła ponieważ zobaczyła, że to Daniel, czyli jej mąż, jest sprawcą zbrodni.

Czy to jedyne morderstwa, za które odpowiada Daniel? – Nie, w trakcie śledztwa pojawiły się bardzo mocne poszlaki świadczące o tym, że jest on odpowiedzialny za zabójstwa kilku innych dziewczynek. Oficjalnym powodem ich śmierci były samobójstwa, jednak każda z nich pracowała z Danielem, w dodatku były to dziewczyny z różnych regionów Szwecji, w których akurat w tym czasie przebywał Daniel. Dlatego najprawdopodobniej wykorzystywał je seksualnie, a gdy musiał zmienić ośrodek, w którym pracował, pozorował ich samobójstwo. Nikt tym śmierciom bliżej się nie przyglądał, ponieważ Daniel za swoje ofiary wybierał uczennice ze skłonnościami autodestrukcyjnymi, które wielokrotnie próbowały popełnić samobójstwo.

Jaki związek ze sprawą ma Flora Hansen – Flora, czyli medium, miała jak jej się wydawało wizje, które pokazywały w jaki sposób doszło do zabójstw w ośrodku dla trudnej młodzieży. Okazało się jednak, że kobieta ta była siostrą Daniela (rodzeństwo zostało rozdzielone gdy byli w wieku ok. 4 lat), a sceny, które wydawały jej się wizjami, miały miejsce naprawdę. Czteroletnia Flora była świadkiem jak Daniel, zaledwie kilka lat starszy od niej, zabija z premedytacją kamieniem inną dziewczynkę.

Dlaczego wobec Joona Linny ma miejsce postępowanie wyjaśniające i jest zawieszony? – Sytuacja ma związek z wydarzeniami z poprzedniej części serii. Wtedy to Joona wraz ze swoją partnerką Sagą, dostali się na teren tajnej grupy skrajnych lewicowców. Dostali się tam dzięki pomocy eksperta od podsłuchów i sieci komputerowych. Jednak w miejscu tym była zaplanowana akcja antyterrorystyczna i pojawienie się tam wcześniej Joony naraziło na niebezpieczeństwo policjantów biorących w niej udział. Ostatecznie nikt nie został rany, a informacje, które udało się uzyskać przed wspomnianą akcją, pozwoliły uwolnić jedną z poszukiwanych osób.

Dlaczego ciało Mirandy zostało ułożone w tak charakterystyczny sposób? – Ręce dziewczyny zakrywały jej twarz, jest to nawiązanie do zabawy patrzniepatrz, w którą często bawił się Daniel gdy był dzieckiem. Umożliwiło to też mężczyźnie zaskoczenie ofiary. Miranda, która miała zakryte oczy nie mogła zareagować na atak z jego strony.

Jak kończy się “Świadek”? – Po rozwiązaniu sprawy zabójstwa Matyldy oraz Elisabeth, Joona Linna dowiaduje się od Rosy Bergman, że jego żona umiera na raka i musi się z nią skontaktować. Joona został zmuszony przed dwunastoma laty do ukrycia swojej żony oraz córeczki oraz zapewnienia im nowych tożsamości. Od tego czasu nie miał z nimi żadnego kontaktu. Był do tego zmuszony ponieważ bał się o ich życie. Seryjny morderca, Jurek Walter, którego zatrzymał, groził że ich zabije. Jednak gdy Komisarz dowiedział się o śmiertelnej chorobie żony, kontaktuje się z nią i obiecuje, że zaopiekuje się nią. Ostatnia scena ma miejsce w szpitalu Löwenströmska na oddziale psychiatrycznym gdzie widzimy Jurka Waltera nafaszerowanego lekami, który pisze na szybie „JOONA”.

Świadek – Bohaterowie

Joona Linna – Komisarz kryminalny. Podczas śledztwa wyjaśniającego zabójstwo Mirandy oraz Elisabeth, jest jedynie obserwatorem z ramienia Riksrimu. Podąża własną drogą, co przysparza mu wielu wrogów, ale w czasie niespełna piętnastu lat rozwiązał więcej spraw niż jakikolwiek inny policjant policjant w Skandynawii. Zmaga się z atakami migreny, przez które potrafi stracić przytomność. Toczy się wobec niego, wewnętrzne postępowanie, które może skutkować nawet jego zawieszeniem.

Flora Hansen – Czterdziestoletnia kobieta uważająca się za medium. Ma świadomość tego, że jest dobra w mówieniu tego co ludzie pragną usłyszeć. Mieszka razem ze swoimi przybranymi rodzicami, którzy mają wobec niej pogardliwy stosunek.

Daniel Grim – Kurator socjalny w Birgittagården. To do niego dzwoni jedna z dziewczynek z ośrodka po odkryciu ciała Mirandy. Po śmierci podpieczonej oraz żony, wydaje się zagubiony oraz nieobecny.

Elisabet Grim – Pięćdziesięciosiedmioletnia pielęgniarka z domu dla trudnej młodzieży w Birgittagården, żona Daniela.

Tobias Lundhagen – Mężczyzna, który pomaga Vicky gdy ta nie ma się gdzie podziać.

Elin Frank – Kobieta, która przez kilka miesięcy, wraz ze swoim mężem, tworzyła dom tymczasowy dla Vicky. Aktywnie uczestniczy w poszukiwaniach dziewczynki.

Rosa Bergman – Starsza kobieta, który odnajduje Joonę aby przekazać mu wiadomość.

Mieszkanki domu dla trudnej młodzieży w Birgittagården:

  • Vicky Bennet – Piętnastoletnia uciekinierka z ośrodka. Początkowo była wychowywana przez swoją bezdomną oraz chorą psychicznie matkę. W wieku sześciu lat jej opiekunami tymczasowymi zostali Frankowie ale po kilku miesiącach wróciła do biologicznej matki, która otrzymała mieszkanie socjalne.
  • Miranda – Zamordowana dziewczyna.
  • Nina Molander – Dziewczyna, która odnajduje zwłoki Mirandy po czym doznaje szoku i zostaje na obserwacji w szpitalu psychiatrycznym.
  • Tuula
  • Caroline Forsgren
  • Indie
  • Lu Chu
  • Almira

x