Morderca bez twarzy (Kurt Wallander #1) – Henning Mankell

Ocena:
7.5/10
morderca bez twarzy - okładka

Dane szczegółowe

  • Autor: Henning Mankell
  • Cykl: Kurt Wallander
  • Tytuł oryginalny: szw. Mördare utan ansikte
  • Rok wydania w Polsce: 2004
  • Rok wydania w oryginale: 1991
  • Wydawnictwo: Wydawnictwo W.A.B.
  • Tłumaczenie: Anna Marciniakówna
  • Liczba stron: 304
Opis książkiStreszczenieBohaterowieCiekawostki

Morderca bez twarzy – Opis

Jeden z mroźnych, styczniowych dni. Kurt Wallander, jak się początkowo wydaje, otrzymuje rutynowe wezwanie. Gdy dociera do odosobnionego domu na przedmieściach, odkrywa w nim krwawą łaźnię. Starszy mężczyzna był torturowany aż do śmierci, a ciało jego żony znajduje się tuż obok. Jedyną wskazówką jest ostatnie słowo, które wypowiedziała kobieta przed śmiercią. Sugeruje ono, że za tym bestialskim mordem stoją cudzoziemcy. Informacja szybko przedostaje się do mediów. W mieście wzrastają nastroje antyimigranckie, pojawiają się pierwsze rasistowskie ataki. Wallander odkrywa, że zamordowany mężczyzna prowadził podwójne życie i dorobił się pokaźnego majątku współpracując z Niemcami podczas II Wojny Światowej. Jednak czy ten trop jest słuszny i doprowadzi Inspektora z Ystad na trop mordercy?

“Morderca bez twarzy” to pierwsza część serii książek z Kurtem Wallanderem. Powieść ta porusza problem nadzoru nad osobami przybywającymi do Szwecji. Uchodźcy są niemal pozbawieni jakiejkolwiek kontroli. Prowadzi to do napięć między mieszkańcami Ystad a nowo przybyłymi gośćmi.

źródło opisu: własne
źródło okładki: Materiał wydawcy

Morderca bez twarzy – Zakończenie

Kto zamordował Lövgrenów? – Mordercami jest dwójka obcokrajowców, obywateli Czechosłowacji – Lothar Krafcik i Andreas Haas. Przybyli oni do Szwecji aby uzyskać azyl polityczny ale tak naprawdę uciekli ze swojego kraju przed wymiarem sprawiedliwości, gdzie byli już wcześniej karani za przestępstwa dokonywane ze szczególnym okrucieństwem.

Jak doszło do morderstwa? – Przestępcy natrafili na Johannesa Lövgrena przypadkiem w banku, gdy chcieli wymienić pieniądze i wypatrzyć klienta, który dokonuje dużej wpłaty. Pojechali za swoją ofiarą i tak poznali jego miejsce zamieszkania. Kilka dni później, w nocy, wrócili tam samochodem zabranym z ośrodka dla uchodźców i zamordowali małżeństwo, wcześniej torturując mężczyznę aby wyjawił im gdzie ukrywa gotówkę.

Jaką tajemnicę skrywał Johannes Lovgren? – Na pierwszy rzut oka, Johannes wiedzie spokojne życie, emerytowanego rolnika na szwedzkiej prowincji. Kilka dni po jego zabójstwie policji udaje się dowiedzieć o nim kilka istotnych faktów, o których nie wiedziała nawet jego rodzina. Lövgren i jego ojciec dorobili się w czasie wojny, sprzedając bydło oraz konie do niemieckich rzeźni. Zarobili na tym ciężkie pieniądze. Oboje byli chciwi przez co nie wydawali ich, tylko lokowali w banku. Johannes kilka razy w roku podejmował część tych środków i przekazywał je kobiecie, z którą w latach 50 miał syna. O dziecku tym zarówno żona ani córki mężczyzny nie wiedziały.

Kto zamordował somalijskiego uchodźce? – Jednym z głównych wątków książki Heninga Mankela jest wzrost nastrojów antyimigranckich wśród Szwedów. Jego wynikiem jest morderstwo somalijskiego mężczyzny. Za jego śmierć uchodźcy odpowiada dwójka mężczyzn, w tym były policjant przebywający na emeryturze. Dowiedziono, że śmiertelny strzał oddał Valfrid Strom, który zginął podczas pościgu za nim, a Rune Bergman został osądzony za współudział. Obaj działali w organizacjach nacjonalistycznych.

Skąd wyszedł przeciek do mediów o ostatnich słowach Marii Lövgren? – Tuż przed śmiercią, Maria Lövgren wypowiedziała ostatnie słowa. Wskazywały one jednoznacznie, że za mordem na niej i jej mężem stoją cudzoziemcy. Policja nie mając żadnego dowodu, że za sprawą stoją obcokrajowcy, nie chciała informować o nich opinii publicznej. Nie udało się to, media podały tę informacje co doprowadziło do wzrostu nastrojów antyimigranckich. Do przecieku mogło dojść z dwóch miejsc – policji lub szpitalu. Jednak nie udaje się ustalić kto za niego odpowiada.

Morderca bez twarzy – Bohaterowie

Kurt Wallander – Dobiegający do czterdziestki policjant z Ystad. To właśnie on kieruje dochodzeniem w sprawie podwójnego morderstwa w Lenarp. Trzy miesiące wcześniej opuściła go żona i od tego czasu stara sobie ułożyć życie na nowo, co niespecjalnie mu wychodzi czego efektem jest m.in dodatkowe siedem kilogramów.

Anette Brolin – Prokurator, która przyjeżdża do Ystad, aby zastąpić Pera Åkessona. W Sztokholmie zostawiła męża oraz dzieci, jednak to nie przeszkadza jej coraz więcej czasu spędzać z Wallanderem.

Otto Björk – Szef policji. Wallander uważa go za uprzejmego, niespecjalnie inteligentnego, a zarazem bardzo czułego na punkcie dobrego imienia policji. Jednym słowem – szef idealny według Kurta.

Evert Rydberg – Policjant z Ystad mający za kilka lat przejść na emeryturę. Traktował swój zawód z wielką pasją, jego oceny i poglądy Kurt wyjątkowo cenił.

Maria i Johannes Lövgren – Małżeństwo emerytowanych rolników, zamordowanych we własnym gospodarstwie. Kobieta zmarła kilka godzin po napadzie, w szpitalu. Mają dwie córki, jedna z nich mieszka w Kanadzie, druga w Göteborgu.

Ebba – Od trzydziestu lat pracuje jako recepcjonistka na komisariacie w Ystad. Okazuje matczyną troskę Wallanderowi.

Sten Widen – Przyjaciel Kurta z dawnych lat. Od blisko 10 lat nie utrzymują ze sobą żadnego kontaktu. Gdy po latach się spotykają, Kurt zauważa, jak bardzo jego przyjaciel przez ten okres się zmienił.

Lars Herdin – brat Marii Lövgren.

Linda – Córka Kurta oraz Mony mieszkająca w Lund ze swoim czarnoskórym partnerem. W „Mordercy bez twarzy” ma dziewiętnaście lat.

Mona – Żona Wallandera, która odeszła od niego.

Morderca bez twarzy – Ciekawostki

Czas i miejsce akcji – Do zabójstwa Marii i Johannesa Lovgrenów dochodzi 8 stycznia 1990 roku. Sprawa zostaje rozwiązana w lipcu tego samego roku. Miejsca akcji to Skania, południowy region Szwecji, a główne miasta to Ystad, gdzie mieszka Kurt Wallander oraz Lenarp, miasto gdzie mieszkali Lovgrenowie.

Kurt Wallander a stosunek do uchodźców – Policjant z Ystad ma pragmatyczny stosunek do uchodźców przybywających do Szwecji. Uważał, że państwo szwedzkie powinno wyciągnąć pomocną dłoń osobom, które faktycznie jej potrzebują ale jednocześnie coraz częściej odczuwał sympatię dla argumentów wrogich wobec imigrantów. Uważał, że rząd i Urzędy nie mają żadnej kontroli nad tym kto przyjeżdża do Szwecji, ani co te osoby później robią. Motyw imigracji do Szwecji będzie poruszony nie raz w kolejnych częściach serii z Kurtem Wallanderem.

Kurt Wallander a relacje z córką – Kurta Wallandera łączą skomplikowane relacje ze swoją córką Lindą. Dziewczyna, gdy miała piętnaście lat próbowała popełnić samobójstwo. Był to szok dla Kurta, od tego czasu więź między nimi jakby została zerwana. Ona się wycofała, a on nigdy nie potrafił szczerze rozmawiać o tym zdarzeniu z córką. Dziewczyna często znika na długie okresy nie dając znaku życia, a następnie dzwoni do ojca i potrafi z nim przegadać całą noc. „Morderca bez twarzy” to część gdzie oboje spędzają wspólny, tygodniowy urlop.

„Śmiejący się policjant” – Na początku 9 rozdziału, narrator używa wobec Kurta Wallandera sformułowania „w żadnym razie nie mógłby powiedzieć o sobie, że jest śmiejącym się policjantem”. Jest to nawiązanie do klasyki powieści kryminalnych Per Wahlöö i Maj Sjöwall o właśnie takim tytule.

x