Seryjny zabójca morduje policjantów, wabiąc ich w miejsca nierozwiązanych zbrodni. Policja w Oslo, pod przewodnictwem Mikaela Bellmana, jest pod coraz większa polityczną presją. Zabójca jednak nie zostawia żadnych śladów, a łatwość z jaką udaje mu się zwabić kolejne ofiary, sugeruje że doskonale wie w jaki sposób działa policja. Co więcej, wydziałowi zabójstw brakuje najlepszego śledczego – Harry’ego Hole.
W tym samym czasie, w Szpitalu Centralnym w Oslo, ciężko ranny mężczyzna jest w śpiączce. Policja nieprzerwanie pilnuje sali, na której leży, a tożsamość pacjenta jest utrzymywana w ścisłej tajemnicy.
Dlaczego niektóre morderstwa mają wyższy priorytet dla policji niż inne? Czy zabójstwo więźnia we własnej celi powinno być z taką samą pieczołowitością badane jak zamordowanie niewinnego dziecka? I jakie to niesie za sobą konsekwencje? Jo Nesbø po raz kolejny zabiera nas w mroczną podróż do Oslo.
Kto jest oprawcą policjantów? – jest nim Arnold Folkestad.
Dlaczego zabija tylko policjantów? – ponieważ pragnie zemsty. W przeszłości Folkestad stracił swojego kochanka, którym był Reném Kalsnesem. Uważa, że policja w niewystarczający sposób starała się znaleźć sprawcę tego morderstwa. Dlatego karze policjantów, którzy uczestniczyli w nierozwiązanych sprawach. Jego szaleństwo sięga jednak dalej, dlatego też chce zabić Olega, który dopiero stara się o dostanie do Szkoły Policyjnej.
Czy Valentinem Gjertsenem rzeczywiście został zabity? – policja początkowo przypuszcza, że oprawcą policjantów jest Valentinem Gjertsenem, który jak się szybko okazuje nie żyje. Nie jest to jednak prawdą. Valentinem upozorował swoją śmierć aby uciec z więzienia. Zabił jednego ze współwięźniów, masakrując go nie do rozpoznania. Ukrył jego ciało i zmusił tatuażystę więziennego do zrobienia identycznego rysunku, na jego klatce piersiowej, jaki sam miał. Następnie w dniu ucieczki, przebrał zwłoki w swoje ubranie i uciekł.
Kim jest mężczyzna, który odwiedził córkę Ståle Aune? – w książce występują trzy sytuacje gdy Aurora spotyka tajemniczą osobę, która jak się wydaje, ma wobec niej wrogie zamiary. “Policja” nie daje nam odpowiedzi kim jest ta osoba, jednak ostatnia scena sugeruje, że będziemy jeszcze z nią mieć do czynienia w kolejnej części. Możemy się jedynie domyślać, że jest nią Valentin.
Kto był w magazynie gdy Katrine tam nielegalnie szukała dowodów? – gdy Katrin szukała dowodów, miała wrażenie, że ktoś w tym samym czasie przebywa w magazynie. Ostatecznie nikogo nie zobaczyła jednak był tam wtedy Truls. Drzwi otworzył sobie dorobionym kluczem, włożył noktowizor i szukał pudełko z dowodami w sprawie Renégo Kalsnesa. Gdy je znalazł, podmienił w nim kulę, którą wyjęto z głowy ofiary na tę z broni Bellmana. Również Truls nie wiedział, że w tym samym momencie w magazynie znajduje się Katrine.
Harry Hole – legendarny policjant z Wydziału Zabójstw w Oslo. Obecnie pracuje jako wykładowca w Wyższej Szkole Policyjnej jednak z czasem dołącza do grupy Hagena
Rakel Fauke – miłość Harry’ego, pracuje i mieszka zagranicą, przylatując do Norwegii jedynie na weekendy,
Oleg – syn Rakel, który poddał się terapii odwykowej w jednej ze Szwajcarskich klinik,
Gunnar Hagen – Szef Wydziału Zabójstw w Komendzie Okręgowej Policji w Oslo,
Beate Lønn – szefowa techników kryminalistycznych, członek niewielkiej grupy, której celem było schwytanie Oprawcy Policjantów,
Katrine Brat – policjantka z Bergen, która przewodzi grupie stworzonej przez Hagena,
Bjørn Holm – technik kryminalistyczny, członek grupy Hagena,
Ståle Aune – psycholog, psychoterapeuta, konsultant policji.
Mikael Bellman – świeżo mianowany komendant okręgowy stołecznej policji.
Truls Berntsen – zawieszony policjant, wieloletni przyjaciel Mikaela Bellmana,
Ulla – żona Bellmana,
Isabelle Skøyen – Asystentka przewodniczącej komisji do spraw społecznych, która ma romans z Bellmanem,
Silje Gravseng – studentka szkoły policyjnej chorobliwie zakochana w Harrym. Zajmuje się pilnowaniem tajemniczego pacjenta w Szpitalu Centralnym.
Valentin Gjertsen – więzień, główny podejrzany w sprawie gwałtu na małoletniej w Otta oraz Ålesund.
Arnold Folkestad – były policjant, obecnie wykładowca w Wyższej Szkole Policyjnej. Bliski współpracownik Harry’ego.
Erlend Vennesla – pierwsza ofiara seryjnego zabójcy. Policjant, który przed dziesięcioma latami starał się rozwiązać sprawę zgwałconej oraz zabitej Sandry Tveten w Maridalen,
Bertil Nilsen – drugi zamordowany policjant, jego zwłoki odnaleziono na stoku narciarskim. Przed dziewięcioma laty współpracował z policją przy sprawie zamordowanej w Tryvannskleiva,
Anton Mittet – policjant, współpracownik Hagena. Podobnie jak Silje zajmuje się pilnowaniem pacjenta w Szpitalu Centralnym. Trzecia ofiara seryjnego zabójcy. Przed laty brał udział w wyjaśnieniu zabójstwa René Kalsnes.
Irja Jacobsen – zaginiona kobieta, która zapewniła alibi Valentinowi dla wszystkich trzech spraw, w których był podejrzany w okresie gdy doszło do wydarzeń w Maridalen.
Pistolet odessa – broń, z której został zabity Arnold Folkestad, a w poprzedniej części serii Gusto. Skąd wzięła się w Norwegii i dlaczego przechowywał ją Harry Hole?
Odessa to tania wersja rosyjskiego stieczkina. Jej olbrzymią zaletą była możliwość strzelania seriami oraz to, że mieściła aż dwadzieścia nabojów kalibru 9x18mm Makarowa. Ten konkretny egzemplarz przedostał się do Norwegii dzięki Rudolfowi Asajewowi, szefowi kartelu narkotykowego w Oslo, który następnie przekazał go Gusto Hanssenowi, młodemu dilerowi narkotyków. I to właśnie on został z tej broni zabity. Kolejną osoba, którą próbowano zabić przy pomocy odessy jest Harry Hole. Podczas próby rozwiązania sprawy zabójstwa Gusto, Harry został trzykrotnie trafiony z tego pistoletu. Dzięki kamizelce kuloodpornej udało mu się przeżyć i to właśnie on ukrył odesse w pustym mieszkaniu Rakel Fauke. Jednak również w “Policji” broń ta została wykorzystana. Harry Hole przemycił ją do mieszkania, w którym Arnold Folkestad sterroryzował Rakel oraz jej syna Olega. Przekazał odessę kobiecie, a ta gdy tylko nadarzyła się okazja, z bliskiej odległości zabiła Arnolda.