Hipnotyzer (Joona Linna #1) – Lars Kepler

Ocena:
7.6/10
Hipnotyzer - lars kepler - okladka

Dane szczegółowe

  • Autor: Lars Kepler
  • Cykl: Joona Linna
  • Tytuł oryginalny: szw. Hypnotisören
  • Rok wydania w Polsce: 2010
  • Rok wydania w oryginale: 2009
  • Wydawnictwo: Wydawnictwo Dolnośląskie
  • Tłumaczenie: Rey-Radlińska Marta
  • Liczba stron: 464
Opis książkiStreszczenieBohaterowieRecenzjaCiekawostki

Hipnotyzer

W niewielkim miasteczku, położonym na wschodnim wybrzeżu Szwecji, dochodzi do makabrycznej zbrodni. Giną trzy osoby, a jednym świadkiem, który przeżył jest nastoletni chłopak. Jednak obrażenia jakich doznał oraz szok, w którym się znajduje, uniemożliwiają jego przesłuchanie.

Komisarz Joona Linna, swoją ostatnią szansę, w uzyskaniu od nastolatka istotnych informacji, widzi w hipnozie. Prosi o pomoc specjalistę, który zaprzysiągł sobie, że nigdy już nie wróci do tej metody. Kiedy łamie obietnicę i hipnotyzuje ofiarę, rozpoczyna się długi i przerażających ciąg wydarzeń.

Hipnotyzer to pierwsza część serii z komisarzem Jooną Linną, której autorem jest Lars Kepler. Międzynarodowy bestseller, w którym krytycy widzieli połączenie “Mężczyzn, którzy nienawidzą kobiet” z “Milczeniem owiec”. To książka pełna adrenaliny, urzeka od swoich pierwszych stron.

źródło opisu: własne, http://larskepler.com/
źródło okładki: https://publicat.pl/

Hipnotyzer – Zakończenie

Kto i dlaczego porwał Benjamina Barka? – porywaczką okazuje się być Lydia, była pacjentka Erika. Jednym z powodów, dla którego to zrobiła, było odkrycie przez Hipnotyzera, faktu że zabiła pięcioletnie dziecko. Lydia wyjawiła to gdy była zahipnotyzowana. Obwiniała Erika za to, że to przez niego straciła dziecko dlatego postanowiła porwać jego syna. Kolejnym powodem było powrót Erika do hipnozy pomimo tego, że przyrzekł, że nigdy więcej nie będzie jej stosował.

Dlaczego Erik przyrzekł, że nigdy nie użyje hipnozy? – Ponieważ jego dotychczasowa praktyka skłoniła jedną z pacjentek do próby samobójczej. Skutkowało to olbrzymimi problemami dla niego. Finansowanie jego badań zostało wstrzymane, a nie wiele zabrakło a mógł zostać zawieszony i pozbawiony możliwości wykonywania zawodu.

Kim jest Wailord? – Wailord, czyli tajemniczy chłopak, o którym wspomina dziewczyna Benajamina, to nastolatek, który szantażuje oraz wyłudza charcz od jej brata. Wailord jest przywódcą młodocianego gangu, który nie zna żadnych skrupułów. Każdy z jego członków ma swoją nazwę, która pochodzi o jednego z pokemonów.

Kto zabił rodzinę Ek? – Zabójcą okazuje się Josef Ek, który wyjawia to podczas hipnozy.

Hipnotyzer – Bohaterowie

Joona Linna – Komisarz wydziału kryminalnego, który bada sprawę morderstwa rodziny Ek oraz zaginięcia Benjamina Barka. Mówi z charakterystyczny, fińskim akcentem.

Erik Maria Bark – Hipnotyzer, a z zawodu lekarz psychiatra,

Simone Bark – Żona Erika,

Benjamin Bark – Nastoletni syn Erika i Simone chorujący na skazę krwotoczną

Kennet Strang – Ojciec Simone, policjant na emeryturze mający trudne relacje ze swoim zięciem,

Carlos Eliasson – Szef Wydziału Kryminalnego,

Petter Naslund – Nadkomisarz, bezpośredni przełożony Joony. Muskularny, łysy mężczyzna około trzydziestu pięciu lat. Od lat, bezskutecznie podrywa koleżankę z pracy, Magdalenę Ronander,

Magdalena Ronander – Inspektor Wydziału Śledczego. Ma około. 30 lat,

Anja Larsson – Koleżanka oraz asystentka Joony,

Yngve Svensson – Jeden z czołowych ekspertów zajmujących się zorganizowaną przestępczością, odpowiedzialny za sekcję analiz,

Jens Svanehjalm – Czterdziestoletni prokurator generalny okręgu sztokholmskiego. Współpracuje z Jooną,

Josef Ek – Piętnastolatek znaleziony ciężko ranny w swoim domu, gdzie została zamordowana jego matka i młodsza siostra,

Anders Ek – Zamordowany w szatni stadionu piłkarskiego. Nauczuciel chemii i fizyki w gimnazjum w Tumbie. Uzależniony od hazardu, mający długi u kryminalistów. Ojciec Josefa,

Katja Ek – Zamordowana kobieta. Pracownica biblioteki biblioteki miejskiej w Huddinge. Matka Josefa,

Evelyn Ek – Starsza córka, mieszkająca w domku ciotki na obrzeżach miasta. Wiedzie samotny tryb życia, unika ludzi. Studiuje politologie, utrzymuje się z kredytu studenckiego,

Lydia – Pacjentka Erika uczestniczących w prowadzonej przez niego grupowej hipnozie,

Maja Swartling – Śliczna, młoda dziewczyna. Studentka zafascynowana Erikiem,

Eva Blau – Pacjentka, która dołącza do grupy Erika. Od początku sprawia trudności,

Hipnotyzer – Recenzja

Czy Lars Kepler jest jednym z bardziej niedocenianych pisarzy powieści kryminalnych? Moim zdaniem tak. Pomimo bardzo dobrych opinii, zarówno czytelników jak i recenzentów, ciągle nie może przebić się do mainstreamu, przez co jego książki nie są tak popularne jak powinny być.

Erik Maria Bark był kiedyś psychiatrą, uważany za jednego z lepszych hipnotyzerów w Szwecji. Jednak z powodu tragicznych wydarzeń, zaprzestał tej praktyki. Teraz pracuje jako lekarz w jednym ze Sztokholmskich szpitali. I właśnie podczas jednego z nocnych dyżurów dostaje telefon od policjanta Joona Linny. Mężczyzna prosi go aby zahipnotyzował nastolatka, jedynego ocalałego z rodzinnej tragedii. Jedyną osobę, która może powiedzieć coś więcej o tej masakrze. Policjant obawia się, że w niebezpieczeństwie może być również jego siostra. Ciężko ranny nastolatek jednak nie jest wstanie w żaden sposób pomóc policji, stąd też pomysł Linny aby spróbować go zahipnotyzować. Bark początkowo zdecydowanie odmawia, jednak po zapoznaniu się ze szczegółami zbrodni postanawia się ugiąć. Szokujące rewelacje chłopaka, które wyjawia podczas hipnozy, są początkiem całej serii wydarzeń, gdzie głównym wątkiem wcale nie będzie wyżej wspomniana rodzinna tragedia ale dalsze losy Hipnotyzera.

Fikcja w książkach często miesza się z rzeczywistością. To oczywiste. Ale zazwyczaj powinna mieć jakieś racjonalne przyczyny, szczególnie w książce kryminalnej. Jedną z nielicznych rzeczy, do której można się przyczepić w „Hipnotyzerze” jest pomysł Joona Linny aby wykorzystać tytułowego bohatera. Policjant natychmiast postanawia skorzystać z jego nietypowych umiejętności. Gdy tylko dowiaduje się o chłopcu, który przeżył tę tragedię, postanawia zadzwonić do lekarza. Dlaczego? Skąd taki nagły pomysł, żeby skontaktować się z hipnotyzerem, który od kilku lat nie wykonuje już tego zajęcia? Z którym nigdy wcześniej nie rozmawiał? Nie wiemy.

Drugim słabym punktem tej książki jest moim zdaniem zwolnienie tempa akcji w pewnym momencie. Przez mniej więcej połowę powieść toczy się swoim szybkim ale naturalnym tempem, aż dostajemy retrospekcje gdzie głównym bohaterem jest Erik Maria Bark. Podczas niej wiele spraw oraz tajemnic zostaje wyjaśnionych ale dla mnie, te blisko sto stron niemiłosiernie się ciągnęło. Rozumiem, że przedstawienie tej historii było niezbędne aby czytelnik lepiej zrozumiał genezę głównego wątku ale czy nie można było tego przedstawić w bardziej atrakcyjny sposób? Teraz połączenie przeszłości z teraźniejszością wydaje się sztuczne i zrobione na siłę.

Ale dość minusów. Pomimo nich to ciągle bardzo mroczna, przerażająca opowieść, która została dobrze napisana, ciekawym językiem. Ma swoje tempo (poza fragmentem, o którym pisałem powyżej), krótkie rozdziały zachęcają do kolejnych stron, a zakończenie zaskakuje.

„Hipnotyzer” to debiut literacki pary, która ukrywa się pod pseudonimem Lars Kepler. Wyjątkowo udany debiut. Pomimo, że obaj pisarze mieli w swoim dorobku napisane książki, to jednak żadna z nich nie była książką kryminalną. Tom 1 historii z Jooną Linną zachęcił mnie do przeczytania kolejnych części tej serii.

Hipnotyzer – Ciekawostki

Rikskrim – To jednostka policji, w której pracuje główny bohater książki – Joona Linna. Rikskrim to Krajowy Wydział Kryminalny w Szwecji, który jest jedyną centralną jednostką operacyjną zwalczającą najcięższą przestępczość na poziomie krajowym i międzynarodowym

x