Czarownica (Saga o Fjällbace #10) – Camilla Läckberg

Ocena:
7.6/10
czarownica - okładka

Dane szczegółowe

  • Autor: Camilla Läckberg
  • Cykl: Saga o Fjällbace
  • Tytuł oryginalny: szw. Häxan
  • Rok wydania w Polsce: 2017
  • Rok wydania w oryginale: 2017
  • Wydawnictwo: Wydawnictwo Czarna Owca
  • Tłumaczenie: Inga Sawicka
  • Liczba stron: 592
Opis książkiStreszczenieBohaterowieRecenzja

Czarownica

Gdy czteroletnia dziewczynka znika w lesie na obrzeżach Fjällbacki, przywołuje to wśród mieszkańców skojarzenia z podobną tragedią, która wydarzyła się w tym samym miejscu, przed wieloma laty. Finał tamtej historii był niestety tragiczny – dziewczynka została zamordowana. Winnymi zostały uznane dwie nastolatki, które początkowo przyznały się do winny, jednak później odwołały swe zeznania. Przez to, że obie miały wówczas trzynaście lat, nie zostały osadzone w więzieniu. Czy to przypadek, że jedna z nich, obecnie światowej sławy aktorka, wróciła do Fjällbacki? Sprawę bada Patrik Hedström wraz swoją żoną Eriką Falck. Czy uda im się wyjaśnić zagadkę?

Numer 1 na liście bestsellerów – szwedzka autorka kryminałów Camilla Lackberg przedstawia nam kolejną – dziesiątą już – historię z Fjallbacki. Pozycja obowiązkową dla każdego fana skandynawskich powieści kryminalnych.

źródło opisu: własny
źródło okładki: https://czarnaowca.pl

Czarownica – Zakończenie

Kto zabił Neę? – po kilkugodzinnych poszukiwaniach, ciało Nei zostało znalezione w lesie schowane pod konarem drzewa. Niemal w tym samym miejscu, w którym ukryto przed trzydziestoma laty zwłoki Stelli. Gdy Patrik Hedström wraz ze swym zespołem jest coraz bliżej odkrycia prawdy, do zabójstwa przyznaje się Helen Persson. Twierdzi, że tego poranka poszła wraz ze Neą do stodoły, w której dziewczynka chciała pokazać jej małego kotka. Gdy ta schodziła ze stryszku to niefortunnie stanęła na stopniu drabiny i spadła. Helen szybko zeszła na dół i już wiedziała, że Nea nie żyje. Twierdzi, że wpadła wtedy w panikę i ukryła zwłoki w lesie, bo z powodu wydarzeń z 1985 roku nikt by jej nie uwierzył, że był to nieszczęśliwy wypadek. Jak się jednak okazało wersja ta jest nieprawdziwa, a Helen wymyśliła ją by chronić swojego syna Sama. Bo to właśnie on razem ze Neą poszedł o poranku do stodoły, gdy chciał w końcu zostać sam odepchnął ją, ta znalazła się niemal na krawędzi stryszku. Wyciągnął do niej rękę ale dziewczynka się wystraszyła i spadła ginąc na miejscu. Następnie już wraz z matką ukryli zwłoki w lesie.

Kto w 1985 roku zamordował Stelle? – do zamordowania jej przyznała się Helen oraz Marie, jednak po kilku dniach, zeznania te odwołały. Nie przekonało to sądu, który uznał je winne i tylko ich niepełnoletni wiek uratował przed pójściem do więzienia. Co się tak naprawdę wydarzyło w 1985 roku? Gdy obie dziewczyny wraz z Stellą wróciły z wycieczki z Fjällbacki, to odprowadziły czterolatkę na podwórko gospodarstwa Strandów. Same udały się nad jezioro aby się wykąpać i po użalać nad swoim losem. Po tym wszystkim każda z nich poszła we własną stronę. Wracającą Helen zaczepiła Stella, która z obrażoną miną zagroziła, że powie jej rodzicom, gdzie i z kim była skoro obie poszły się kąpać bez niej. Zdenerwowało to Helen, która nie chciała dopuścić do tego, żeby rodzice dowiedzieli się o jej spotkaniu z Marie bo spowodowało by to, że już nigdy by się nie spotkały. Helen chcąc ją uciszyć, podniosła z ziemi kamień i rzuciła w dziewczynkę. Trafiła w jej potylice, ta upadła i przestała krzyczeć. Gdy Helen to zobaczyła, wystraszyła się i pobiegła do domu. Jednak jak się okazało dziewczynka wtedy jeszcze żyła. James, przyszły mąż Helen, którego łączyła z jej ojcem relacja miłosna zdał sobie sprawę, że jeżeli Stela opowie co jej Helen zrobiła to będzie to dla całej jej rodziny katastrofa. Więc postanowił ją zabić, a reszcie rodzinny pozwolił myśleć, że jedynie ukrył ciało, żeby pomóc. W ten sposób James wyszedł na wybawcę, a ojciec Helen miał wobec niego dług wdzięczności.

Dlaczego Marie się przyznała do winy, skoro nie miała nic wspólnego z zabójstwem Stelli? – obie dziewczyny łączyła relacja miłosna, chociaż gdy miały trzynaście lat nie były jeszcze tego świadome. Marie tłumaczyła, że była wtedy bardzo naiwna i nie zdawała sobie sprawy z powagi sytuacji. Ich plan był taki żeby być razem, a przyznanie się do winy i późniejsze skazanie miało doprowadzić do tego że zostaną razem osadzone i dzięki temu uwolnią się od rodziców, którzy nie godzili się na tę znajomość.

Jak zginął James? – został on zastrzelony przed skrytką na broń znajdującą się za ruchomą ścianą w szafie. Jego syn Sam, zmusił go do tego, żeby mu ją otworzył, a następnie strzelił mu w głowę.

Kim był “Zielony Pan”? – “Zielony Pan”, którego spotykała w lesie Stella to James Jensen. Jednak nikt przed jej zaginięciem nie traktował tego poważnie i uważano, że “Zielony Pan” to wymyślona przez nią postać.

Kto podpalił dom, w którym był zakwaterowany Karim ze swoją rodziną? – po śmierci Nei wśród lokalnej społeczności wzrastają nastroje antyimigranckie. Wielu mieszkańców uważa, że to właśnie oni odpowiadają za tę tragedię. Niektórzy z nich nie tylko wysuwają oskarżenia ale również próbują wymierzyć sprawiedliwość na własną rękę czego skutkiem jest podpalenie ośrodka dla uchodźców, za które odpowiadają Bill, Nils oraz Vendela.

Dlaczego Jessie i Sam postanowili podpalić dom kultury i zabić swoich rówieśników? – w głównej mierze chodziło o zemstę za to co zrobiono podczas jednej z imprez Jessie. To wtedy została ona odurzona alkoholem do nieprzytomności, zgwałcona, a na jej ciele namalowano wulgarne napisy. Wszystko zostało nakręcone telefonem i szybko rozpowszechniono wśród znajomych. Za całym tym zdarzeniem stała Vendela, Nils, Basse oraz Bill, jednak temu ostatniemu udało się ujść z życiem przez to, że nie było go na tej imprezie. I to właśnie ta trójka zginęła jako pierwsza. Dodatkowe znacznie miało również to, że po śmierci Nei pogubił się Sam, który był za nią odpowiedzialny. W dodatku dowiedział się, że jego ojciec oraz matka przez lata żyli w kłamstwie.

Jaki związek ma “Czarownica” Elin Jonsdotter ze współczesnymi wydarzeniami? – Elin tuż przed ścięciem rzuciła klątwę na Prebena , swoją siostrę Brittę oraz Ebbę z Mörhult. Jak się okazało cała trójką jest potomkami w linii prostej Jessie oraz Sama, którzy podpalili dom kultury oraz zabili dziewięcioro koleżanek i kolegów ze szkoły.

Czarownica – Bohaterowie

Erika Falck – żona Patrika Hedströma, przygotowuje książkę o zamordowanej w 1985 roku Stelli, dzięki czemu ma możliwość porozmawiać ze świadkami tamtych wydarzeń. Poza tym aktywnie uczestniczy w przygotowaniach do ślubu swojej teściowej.

Patrik Hedström – policjant z komisariatu w Tanumshede. To on, wraz ze swoim zespołem, zajmuje się wyjaśnienie śmierci czteroletniej Nei.

Helen Persson – to ona wraz z Marie Wall w 1985 roku przyznała się do zabójstwa Stelli, a następnie odwołała swoje zeznania. Jednak nie przekonało to sądu i obie zostały skazane. Tylko fakt, że były nieletnie uratował je przed pójściem do więzienia. Helen trafiła na krótki okres do ośrodka wychowawczego, a następnie wróciła do swojej rodziny. W wieku osiemnastu lat została zmuszona do wzięcia ślubu z Jamesem Jensenem, który był rówieśnikiem oraz bliskim przyjacielem jej ojca.

Marie Wall – podobnie jak Helen przyznała się do zabójstwa Stelli, a następnie odwołała swoje zeznania. Sąd uznał je za winne, a Marie trafiła do rodziny zastępczej. Jest aktorką, przybywa do Fjällbacki aby nakręcić film, w którym wciela się w postać Ingrid Bergman. Często wdaje się w romanse z mężczyznami, którzy ją otaczają, a efektem jednego z nich jest jej córka Jessie. Nadużywa alkoholu, nie przejmuje się wychowaniem swojej córki, którą określa mianem “wypadkiem przy pracy”.

Jessie – piętnastoletnia córka Marie. Prawie nie uczestniczyła w życiu matki. Kiedy była mała, zajmowały się nią kolejne nianie, a Marie w tym czasie albo była na planie, albo na imprezie. Kiedy podrosła, matka wysłała ją do kolejnych szkół z internatem, w różnych zakątkach świata, tam, gdzie akurat kręciła film. Jej chłopakiem jest Sam.

James Jensen – mąż Helen Persson. Żołnierz, przez wiele lat odnosił sukcesy jako instruktor szwedzkich sił specjalnych. Często wyjeżdża na międzynarodowe misje wojskowe. W domu posiada kilka sztuk borni w tym m.in Colta M1911. Próbuje wychować swojego syna twardą ręką, w przeszłości często go bił. Bardzo dobrze znał się z ojcem Helen, mówiono o nich, że są jak bracia. Jednak jak się okazało mieli oni ze sobą romans.

Sam – syn Helen i Jamesa. Chodzi w postrzępionych ubraniach, farbuje włosy na kruczy czarny kolor, podkreśla swoje oczy czarną kreską i maluje paznokcie na czarno. Jest wrażliwym chłopakiem, który ma trudne relacje z rodzicami, szczególnie ojcem, który od wczesnego dzieciństwa go bił. Nie może również znaleźć wspólnego języka z rówieśnikami, wyjątkiem tutaj jest Jessie.

Rodzina Strandów – kilka lat po zaginięciu Stelli, jej mama umiera na raka wątroby. Dwa lata później ostatnie tchnienie wydał jej ojciec. Lekarze nie potrafili podać bezpośredniej przyczyny zgonu. Jednak ich córka Sanna uważała, że zmarł z żalu.

Stella – czteroletnia dziewczynka, której zaginięcie w 1985 roku postawiło na nogi całą Fjällbacke. Jej ciało zostało odnalezione w leśnym stawie.

Sanna – siostra Stelli. Prowadzi własne gospodarstwo ogrodnicze na obrzeżach Fjällbacki. Jest specjalistką od kojarzenia ludzi i roślin. Po śmierci rodziców zamieszkała u ciotki Linn ale nigdy nie poczuła się tam jak u siebie. Następnie wybrała naukę w odległym technikum rolniczym i prawie zaraz po maturze poszła do pracy.

Vendela – nastoletnia córka Sanny, którą naprzemiennie opiekuje się wraz ze swoim byłem mężem. Pomimo tego, że ten rodzaj opieki nad nią do pewnego momentu funkcjonował dobrze, to teraz Vendela uświadomiła sobie jaką władzę ma nad rodzicami i gdy tylko jeden z rodziców jej czegoś nie pozwala, to prosi drugiego aby ten się zgodził. Jej chłopakiem jest Nils i właśnie z nim Basse raz Billem upokarzają Jessie podczas jednej z imprez.

Rodzina Bergów – przeprowadzili się do gospodarstwa koło Fjällbacki, które kupili od Strandów. Ludzie oczywiście gadali o nieszczęściu, które wydarzyło się w nim przed trzydziestoma laty ale oni nie zważali na to twierdząc, że nie ma to nic wspólnego z samym gospodarstwem. Było ono pod wieloma względami idealne dla nich. Tragedia, która tutaj się wydarzyła w 1985 roku spowodowała, że jego cena była wyjątkowo niska i mogli sobie na nie pozwolić.

Linnea (nazywana również Nea) – zaginiona, czteroletnia dziewczynka.

Eva i Peter – rodzice zaginionej Nei. On w tygodniu pracuje w zakładach Tetra Pak ale czas wolny spędza na traktorze. O świcie wyjeżdża do lasu, które jest częścią gospodarstwa.

Karim – razem z żoną Aminą oraz swoimi synami Hassanem i Samią uciekli z pogrążonej w wojnie Syrii gdzie pracował jako dziennikarz.

Khalil i Adnan – Adnan był o dwa lata młodszy od Khalila, miał szesnaście lat i czasem wydawał się jeszcze chłopcem. Trudno przychodziło mu panowanie nad emocjami. Khalil nie czuzł się chłopcem od dnia, kiedy bomba zabiła jego matkę i młodszych braci. Szczególnie Adnanowi ciężko przystosować się do szwedzkiej rzeczywistości, mimo to właśnie on jako pierwszy próbuje ratować nastolatki z płonącego domu kultury co przypłaca życiem.

Czarownica – Recenzja

“Czarownica” to dziesiąty tom sagi kryminalnej Camilli Läckberg. Autorka po raz kolejny skupia się na tragedii, którą spotkało dziecko oraz jego rodzinę.

W książce tej policjant Patrik Hedström wraz ze swoim zespołem bada morderstwo 4-letniej Nei. Sprawa ta do złudzenia przypomina historię, która rozegrała się we Fjallbace 30 lat wcześniej. Wtedy to też 4 letnia dziewczynka zaginęła, a jej zwłoki odnaleziono niemal dokładnie w tym samym miejscu co ciało Nei. Akcja powieści rozgrywa się w trzech różnych ramach czasowych – podczas prześladowań czarownic w XVII wieku, w 1985 roku kiedy to zamordowano Stellę i współcześnie. Historię te są przedstawiane czytelnikowi na przemian, początek każdego rozdziału wiąże się ze zmianą perspektywy. Co sprawia, że poznajemy je raczej fragmentarycznie i czasami trudno nadążyć za sporą liczbą osób pojawiających się w książce.

I myślę, że to jest właśnie jeden z głównych problemów tej historii. Pisarz chce za dużo. Trzy różne ramy czasowe. Trzy w gruncie rzeczy różne historie, a dodatkowo mnóstwo tematów pobocznych jak problem związany z uchodźcami, wzrost nastrojów antyimigranckich (swoją drogą motyw ten został niemal skopiowany z pierwszej powieści kryminalnej Henning Mankella Morderca bez twarzy), problem z wychowaniem dzieci, wykolejenia nastolatków, prześladowania, homoseksualizm i jeszcze kilka innych. Niewątpliwie Läckberg chciała poruszyć problemy, którymi żyje współczesne, zachodnie społeczeństwo, przez co lektura wydaje się świeża i na czasie, jednak czy naprawdę trzeba było aż tyle z nich opisać w jednej tylko książce?

Jest to jak na razie ostatnia część sagi. Na pewno przypadnie do gustu osobom, które czerpały radość z poprzednich części, bo w gruncie rzeczy wszystkie książki Camilli Läckberg są do siebie podobne i budowane na tym samym schemacie. Zaskoczeniem na pewno jest wyjątkowo mocny finał powieści.

x