Kasztanowy ludzik – Søren Sveistrup

Ocena:
8.3/10
Soren Sveistrup - Kasztanowy ludzik - Okładka

Dane szczegółowe

  • Autor: Søren Sveistrup
  • Tytuł oryginalny: duń. Kastanjemanden
  • Rok wydania w Polsce: 2 październik 2019
  • Rok wydania w oryginale: 2018
  • Wydawnictwo: W.A.B.
  • Tłumaczenie: Justyna Haber-Biały
  • Liczba stron: 560
Opis książkiStreszczenieBohaterowie

Kasztanowy ludzik

Psychopata terroryzuje Kopenhagę – krwawo morduje swe ofiary, a na miejscach zbrodni pozostawia ręcznie zrobione kasztanowe ludziki. Policja szybko odkrywa, że ślady w tajemniczy sposób prowadzą do dziewczynki, która została uznana za martwą – chodzi o porwaną rok wcześniej córkę minister spraw społecznych. Do jej zabicia przyznał się pewien mężczyzna, a sprawę uznano za wyjaśnioną. Tragiczny zbieg okoliczności czy też te dwie sprawy faktycznie łączy coś mrocznego? Kim jest tajemniczy morderca?

By ocalić niewinnych, detektywi muszą połączyć siły i toczyć walkę z czasem. Ponieważ szaleniec ma misję, która jeszcze się nie skończyła… Nikt nie jest bezpieczny!

źródło opisu: materiał wydawcy
źródło okładki: materiał wydawcy

Kasztanowy ludzik – Zakończenie

Kim jest morderca? – Jest nim Simon Genz.

Dlaczego zabija? – Simon Genz od najmłodszych lat wykazywał zachowania psychopatyczne. Podczas pobytu u jednej z rodzin zastępczych, był wykorzystywany przez swojego ojczyma. O wszystkim tym wiedziała jego macocha, która w żaden sposób nie interweniowała. Właśnie te wydarzenia odcisnęły piętno na jego dalszym życiu. Jako osoba dorosła, wybierał swoje ofiary, które podobnie jak jego macocha nie pomagały swoim dzieciom wykorzystywanym przez ojca, a wręcz im pomagały.

Kto porwał Kristine Hartung i dlaczego? – Córkę minister porwał Simon Genz, miała to być zemsta na Rosie za wydarzenia z ich dzieciństwa. To właśnie Rosę obwiniał za rozdzielenie ze swoją siostrą bliźniaczką. Jej cierpienie to jedyna rzecz, na której zależy Simonowi.

Po co robi kasztanowe ludziki? – Kasztanowe ludziki to nawiązanie do miejsca gdzie wszystko się zaczęło w 1989 roku czyli do gospodarstwa Ørumów. To właśnie tam nad Simonem Genzem i jego siostrą znęciali się rodzice zastępczy i to właśnie tam po raz pierwszy w życiu kogoś zabił. Przy gospodarstwie, w którym mieszkał rósł kasztan, z którego często, w raz ze swoją bliźniaczką, robił figurki kasztanowego ludzika.

Czy Kristine rzeczywiście została zamordowana? – Nie, pomimo, że za jej zabicie skazano Linusa Bekkera, który przyznał się do tej zbrodni. Kristine od momentu porwania przebywała w Niemczech z siostrą bliźniaczką Simona. Kilkukrotnie próbowała uciec jednak bez powodzenia. Dziewczynka szczęśliwie wróciła do swoich rodziców uwolniona przez służby specjalne.

Czy Rosa Hartung przeżyła? – Tak, Rosa Hartung została uratowana z płonącego domu przez Hessa. Zacisk laboratoryjny założony na kikut jej lewego ramienia uratował jej życie, gdyż zapobiegł utracie krwi, ale odcięta dłoń została pochłonięta przez płomienie.

Kto szykanował Rosę Hartung grożąc jej śmiercią i dlaczego? – Od momentu powrotu do pracy w ministerstwie, Rosa odbiera różnego rodzaju pogróżki. Stoją za nimi Benedikte Skans oraz Asger Neergaard, który jest nowym kierowcą Minister. Robią to z zemsty, obwiniając Minister za to, że Benedikte odebrano dziecko. To również ta para przygotowała i przeprowadziła porwanie syna Rosy Hartung.

Kto zamordował Benedikte Skans i Asgera Neergaard? – Ich zabójcą jest Simon Genz. Jako szef techników pierwszy uzyskał informację gdzie przebywa para, pojechał tam i zabił jednocześnie pozostawiając syna Rosy. Gdy powrócił do Kopenhagi informację o ich lokalizacji przekazał dalej.

Dlaczego Linus Bekker przyznał się do zabójstwa Kristine? – Linus Bekker miał problemy psychiczne w dodatku był megalomanem. Gdy tylko policjanci mocniej go przycisnęli podczas przesłuchania, ten postanowił się przyznać do zbrodni, której nie popełnił. Sądził, że jest ważną częścią jakiegoś większego planu. Nie dość, że jego przyznanie się do winy nie było w żaden sposób zaplanowane z Simonem Genzem, to mężczyzna nawet nie wiedział kto odpowiada za porwanie córki minister. Po uwolnieniu Kristien, Linus Bekker został wypuszczony z więzienia.

Jakie są dalesze losy Hessa? – Hess wyleciał do Bukaresztu gdzie miał powrócić do obowiązków związanych z pracą w Europolu. Jednak przed wylotem, razem z Thuiln i jej córką, odwiedził Magnusa Kjæra, syna jednej z ofiar. Spędzili współnie kilka godzin podczas których wywiązała się między nimi więź.

Kasztanowy ludzik – Bohaterowie

Naia Thulin – Trzydziestoletnia policjantka, która od dziewięciu miesięcy pracuje w Wydziale do Walki z Przestępczością Kryminalną. Jej ambicją jest dostanie się do NC3 czyli jednostki do walki z cyberprzestępczością. Samotnie wychowuje swoją córkę Le.

Mark Hess – Oficer łącznikowy oddelegowany do kwatery głównej Europolu w Hadze, który nagle został zwolniony i odesłany do Kopenhagi. Ma ok. czterdziestu lat, początkowo nie wykazuje większego zaangażowania w śledztwo chcąc jedynie przetrwać, ten jak mu się wydaje, krótki okres poza Europlem. Dopiero z czasem zaczyna podejmować inicjatywę, która przysparza mu wrogów w policji. Przed pięcioma laty, w pożarze, zginęła jego żona, będąca w siódmym miesiącu ciąży. Służbą nie udało się ustalić co było jego przyczyną. Jego cechą charakterystyczną jest heterochronia, jedno oko ma zielone, drugie niebieskie.

Nylander – Naczelnik Wydziału Zabójstw doskonale odnajdujący się w medialnej zawierusze.

Simon Genz – Szef Zakładu Techniki Kryminalistycznej. Ma ok. trzydziestu lat, jest wysportowany, plotka głosi, że w ciągu roku brał udział w pięciu maratonach. Bystry pasjonat z umiejętnością osądu, jest darzony wyjątkowym zaufaniem przez partnerów z policji.

Rosa Hartung – Minister spraw społecznych. W październiku ubiegłego roku została porwana jej 12 letnia córka, losy tej sprawy, z zapartym tchem śledził niemal cały kraj. Od tamtego momenty przebywała na urlopie. W przeszłości, jako minister, przekonywała gminy do wprowadzenia restrykcyjnych regulacji umożliwiających przymusowe odbieranie dzieci, gdy istniało wysokie prawdopodobieństwo, że dzieje się im krzywda.

Kristine Hartung – Dwunastoletnia dziewczynka, która zaginęła rok wcześniej wracając do domu z treningu piłki ręcznej. Poszukiwania dziewczynki okazały się jednak bezowocne, nigdy jej nieodnaleziono.

Steen Hartung – Ojciec Kristine, który po jej zaginięciu zaczął mieć problemy z alkoholem. Pracuje w biurze architektonicznym.

Linus Bekker – Mężczyzna, który przyznała się do zamordowania córki minister. Podczas przesłuchania zeznał, że wykorzystał dziewczynkę seksualnie, potem ją udusił, a następnie poćwiartował zwłoki maczetą, którą odnaleziono w jego garażu. Jednak nie był wstanie wskazać miejsca, w którym miał pogrzebać zwłoki. Przed przyznaniem się do zamordowania Kristine był bezrobotny, bez wykształcenia, żadnych relacji społecznych. Mieszkał sam, cały czas spędzał przed komputerem, utrzymywał się głównie z internetowego pokera. Odsiedział trzy lata w więzieniu za gwałt na matce i jej nastoletniej córce. Oprócz tego miał na koncie kilka niewielkich wyroków za nieprzyzwoite zachowanie. Została u niego zdiagnozowana schizofrenia paranoidalna.

Sebastian Valeura – Partner Naii, jednak ich relacja koncertuje się głównie na łóżku. Pochodzi z uznanego i zamożnego rodu adwokackiego. Jego ojciec dziesięć lat temu został sędzią Sądu Najwyższego, a obecnie Sebastian w raz z starszym bratem wspólnie prowadzą kancelarię adwokacką.

François – Partner Hessa z Europolu, który pomaga mu w powrocie do pracy w tej agencji.

Frederik Vogel – Doradca Minister, to on jest w głównej mierze odpowiedzialny za ustalanie grafiku dnia Rosy Hartung. Przez parę lat studiowali razem politologię w Kopenhadze, po czym ich drogi się rozeszły, gdy udało mu się dostać do szkoły dziennikarskiej. Vogel wspierał ją i jej rodzinę w tym trudnym roku, gdy zaginęła Kristine, i dokładał wszelkich starań, aby zaszczepić w niej odwagę do powrotu do pracy.

Martina Ricks i Tim Jansen – Dwójka policjantów, którzy na podstawie anonimowej wskazówki pojechali, przesłuchali, a następnie zatrzymali Linusa Bekkera.

Benedikte Skans – Dwudziestosiedmioletnia pielęgniarka z oddziału dziecięcego w Rigshospitalet. Półtora roku temu, jej oraz jej, partnerowi przymusowo odebrano dziecko i wysłano do rodziny zastępczej. Krótko potem dziecko zmarło, a Benedikte trafiła na oddział zamknięty.

Asger Neergaard – Kierowca Rosy oraz partner Benedikte Skans. To właśnie dzięki kobiecie udało mu się zdobyć tę pracę.

x